Howzit met julle?

Hallo!!

Ja, het is weer veel te lang geleden dat we jullie een update via de site hebben gegeven, maar het is dan ook erg druk geweest voor ons. Maar aangezien het vandaag zo onweert dat het water vanuit alle kanten het kantoor binnen loopt, kan ik niet meer werken en heb ik zo even tijd voor een update vanuit Vanderbijlpark!

We hebben de afgelopen twee maanden weer veel gedaan en meegemaakt, met natuurlijk als hoogtepunt dat mijn ouders eind januari naar Zuid Afrika zijn gekomen!! Dat was echt geweldig en we hebben allemaal een superleuke tijd gehad! De Ocean Basket heeft er weer twee oester fans bij! We hebben met welpjes geknuffeld, de wimpers van een secretaris vogel jaloers bekeken (die heeft lange wimpers!!! Daar is geen mascara voor nodig, hoor!), en geknuffeld met Juba, de tamme cheetah. Juba woont al zijn hele leven op de leeuwenfarm in Heilbron, en hij is zich er eigenlijk niet van bewust dat hij een cheetah is, hij vindt zichzelf meer een hond. Zo ging hij vroeger altijd met zijn baas mee met uitjes naar het strand en naar de supermarkt (zie je het voor je, haha!), en verwelkomde hij de gasten die in het guesthouse verbleven door alvast op hun bed te gaan liggen. Ze zijn nu van plan hem te laten paren met een vrouwtjes cheetah, maar dat ziet hij nog niet zo zitten...hij heeft geen idee wat hij er mee aan moet!
Mijn ouders hebben verder eindelijk hun Zuid Afrikaanse familie ontmoet; Tiisetso, Pino, Kennedy en Oma Virginia. Ze werden onthaald met de gebruikelijke tradities, zingen, omhelzingen en gebeden (we wisten toen al dat de terugvlucht naar Nederland geen probleem zou zijn met al die zegeningen!), en uiteraard moest ook Tiisetso's nieuwste aanwinst (nee, geen nieuwe Johnny, hoor Inge!), haar motor, getoond worden! Ook hebben ze bij Tiisetso kennis gemaakt met het echte Afrikaanse eten: kip, rode saus (niet dezelfde als die van de slager in Langbroek, hoor!), en pap, en dat smaakt eigenlijk heel goed! Verder hebben mijn ouders ook Afrikaanse namen gekregen: papa heet Kabelo en mama heet Neo, wat allebei 'gave/ talent' betekent, leuk he!
We zijn verder naar de African Craft Market geweest in Johannesburg, naar het vogelpark in Johannesburg, en we zijn gaan hiken in Suikerbosrand, wat weer heel leuk, maar ook heel vermoeiend was, zo tussen de heuvels en in die hitte! Ook zijn mijn ouders naar het Krugerpark gereden, waar ze vier nachten doorgebracht hebben op verschillende locaties, en heel veel dieren gezien hebben, en zo'n beetje tussen de nijlpaarden sliepen, zo dicht lagen ze bij de rivier. Papa is daar ook bestolen van zijn lunch door een hongerige aap, die meteen met de tosti de boom in schoot, om daar vervolgens met een vies gezicht de tomaten van de tosti af haalde. Het was dus een superleuke vakantie en ze komen zeker nog eens deze kant op!!

Op het werk is het de laatste weken ook heel druk, maar dat maakt het alleen maar leuker! We leren en doen veel, en het gaat lekker! Ik ben voor mijn werk veel in Johannesburg te vinden en Frank is druk bezig met zijn documentaires, photo shoots, en deze maand verschijnt er een artikel van hem in Columbus Reismagazine, te krijgen in Nederland, allemaal kopen en inlijsten dus!

Natuurlijk hebben we de afgelopen twee maanden ook weer vreemde of hilarische situaties meegemaakt. Een vreemde situatie was met de werkster van het huis. Ze komt iedere week om schoon te maken, wat hier heel normaal is; iedereen heeft een werkster en een tuinman, en hun loon ligt heel laag. Maar ik kan het echt niet over mijn hart verkrijgen om haar zo weinig te betalen, dus ik betaal haar vervolgens én te veel voor Zuid Afrikaanse begrippen, én ik geef haar op het eind van de dag eten mee voor haar familie...waarschijnlijk ook om mijn schuldgevoel wat te sussen. Maar dat heeft ze natuurlijk wel heel goed in de gaten, dus elke keer dat ik haar zie, vraagt ze om nieuwe dingen. Een keer kwam haar man naar me toe, omdat hij nieuwe schoenen nodig had (??). Ik zei dat ik hem niet kon helpen. Vervolgens komt de werkster naar me toe, om te zeggen dat zij nieuwe schoenen nodig heeft...en vreemd genoeg heeft ze dezelfde maat als haar man! De keer daarop komt ze naar me toe, of ze 50 Rand kan lenen (dat is 5 euro). Dat heb ik aan haar gegeven, maar toen ik het van haar salaris in wilde houden, zei ze dat ze die 50 Rand echt niet kon missen en of ze de 50 Rand niet in vijf keer kon terugbetalen. De week daarop komt ze naar me toe en vraagt of ik haar geen 500 Rand kan lenen (50 euro). Dat weigerde ik, want als ze niet eens die 50 rand kan terugbetalen, zie ik die 500 Rand helemaal nooit meer terug. Toen was ze zo boos op me, dat ze de week daarna niet kwam, totdat natuurlijk haar geld opraakte en ze wel moest komen om te werken!
Die week had ik een T-shirt waar ik altijd in sportte en die ik op een festival had gekregen, weggegooid in de vuilniszak, want, je kent dat wel met die festival shirts, je doet ze een paar keer aan en dan vallen ze van ellende uit elkaar. De week daarop komt de werkster aan...en ze draagt het shirt dat ik in de vuilniszak had gegooid! Ik moet zeggen, daar was ik toch wel van onder de indruk. Het geeft een beetje een vreemd gevoel om te weten dat ze door het vuilnis zoekt naar iets bruikbaars. Ik heb ook het idee dat ze er een statement mee wilde maken door het juist op die dag te dragen dat ik haar zou zien, dus ik heb er verder niets van gezegd.

Verder heb ik mijn naam lichtelijk veranderd in Renata. Ik werd er een beetje gek van dat ik steeds Rineet, Rinatta, of Renatti genoemd werd, en op een of andere manier zeggen en schrijven ze Renata in één keer goed. Probleem is wel dat ze nu denken dat ik Oost Europees ben of zo, haha!
Ik stelde me een keer voor aan een vrouw, en zij reageerde: 'Renata? Kom je uit Slowakije? Want de vriendin van mijn zus heet ook Renata, en zij komt uit Slowakije!'
Al met al, Renata wordt een stuk beter begrepen én uitgesproken dan Renate, hoewel het wel op z'n Afrikaans uitgesproken wordt: Renaota (op z'n Kaatsheuvels dus! ;) )
Maar het is beter dan een Nederlandse vriend van ons, hij heet Sybe, en hij wordt altijd Cyber genoemd, haha!

Een paar weken geleden zijn we met vrienden een weekendje weg geweest, naar een farm in Rooiberg, in de Limpopo province. Een vriend van onze vrienden heeft daar een prachtige farm, met alles er op en eraan, jeeps, wilde beesten, quad bikes, groot huis, lapa (= braaiplek), zwembad, wat wil je nog meer in het weekend! Dus we zijn heel wat keren op safari geweest in de jeeps, net zolang tot je al honderd foto's van beesten hebt gemaakt en zegt: 'Óef...alwéér een giraf!'
Ook zijn Frank en ik gaan quadbike rijden. Anne en Nicole weten hoe dat af kan lopen als ik dat ga doen, maar gelukkig waren hier geen ravijnen, haha! Wel veel bomen, maar dat ging goed! Dat (s)quad rijden door de wildernis is echt geweldig, tussen de beesten en de natuur, prachtig! Gelukkig heeft Frank een goed gevoel voor navigatie, dus we kwamen weer keurig uit bij het huis, want ik had echt niet geweten welke kant we op moesten gaan; die farm is zo ontzettend groot! Er wordt ook veel gejaagd op de farm, meestal op rooibokken, impala's en springbokken. Maar alleen in de winter is het jachtseizoen, in de zomer worden de beesten met rust gelaten, want veel beesten verwachten dan ook kleintjes.
Ik ben wel ONTZETTEND veel gestoken door allerlei insecten dat weekend, volgens mij heb ik weer een nieuw record gezet! Ik zat helemaal onder, maar de ergste steken waren die van de steekvliegen. Ik ben daar twee keer door gestoken, allebei op mijn bovenbenen, en de bulten waren ook echt zo groot als mijn bovenbenen. Ik kon dagen nog maar amper zitten, dat was echt pijnlijk! Dus wat mij betreft mogen ze daar van de winter op jagen!
We zijn ook naar een farm in de buurt geweest waar ze buffels fokken, dat was ook heel gaaf. Maar echt dicht in de buurt komen bij de buffels kon niet echt, want buffels vinden mensen heel erg stinken, dus gaan ze altijd weg als je te dicht er bij in de buurt komt. Maar we zijn er toch redelijk dicht bij in de buurt gekomen en hebben wat mooie foto's kunnen nemen!
's Avonds werd er natuurlijk gebraaid en gezwommen en daarna gingen we naar de enige kroeg in Rooiberg, De Koekepan (aan het eind van de avond ook erg vaak De Pannekoek genoemd...lijkt ook allemaal op elkaar...). Daar komen alle mensen uit Rooiberg samen en het is een groot feest. Het lijkt een beetje op carnaval...maar dan zonder kostuums...en Nederlandse muziek...wat hou je dan over, zou je denken...nou, een avond in de Koekepan dus!

Verder genieten we heel erg van het Zuid Afrikaanse leven hier. Het eten is fantastisch, het weer is geweldig, we nemen regelmatig een duik in het zwembad, en in het weekend gaan we er op it en zien we steeds meer van Zuid Afrika. Natuurlijk worden we soms helemaal gek van de Zuid Afrikaanse mentaliteit, vooral als je haast hebt of als je zaken snel wilt regelen (twee dingen die je hier gewoon niet moet willen!), maar het leven is goed hier!

Natuurlijk hebben we ook weer foto's op de website gezet:
http://www.mijnalbum.nl/Album=H4MXV3EY

Zeker de moeite waard om te bekijken; ze zijn hilarisch!

Nou, tot zover deze update! We hopen dat alles in Nederland goed gaat en dat jullie plezier hebben!

Veel liefs,

xxx, Frank & Renate