Ayoba!

Heeey allemaal!

Het is weer even geleden, dus het is weer tijd voor een berichtje van ons vanuit Zuid Afrika!
De afgelopen twee maanden hebben we weer veel gezien, meegemaakt en ons verder proberen te integeren aan de Zuid Afrikaanse samenleving. Zo kopen we ook de traffic police om, braaien er op los, geven kleingeld aan de mensen die bij de stoplichten staan (eentje had laatst een kartonnen bord met de tekst: ‘ please give my a contribution, I’m to dumb to steal’…tja, die haalde veel geld op!) en proberen we nog steeds de biltong, maar het blijft vies (de Zuid Afrikanen geloven er niets van als we zeggen dat biltong lijkt op het droge voedsel dat we in Nederland aan honden geven, maar het lijkt echt op zo’n bijtspeeltje voor honden dat goed is voor hun tanden…). En bovenal, we genieten!

De World Cup-gekte is ondertussen weer voorbij, we horen geen vuvuzela’s meer, maar de Zuid-Afrikaanse vlaggen hangen nog wel in grote getale aan auto’s. Jammer dat Nederland geen kampioen is geworden, maar tweede van de wereld is helemaal niet slecht! En het was een geweldige World Cup! Het heeft veel goeds gebracht voor Zuid Afrika!

We zijn verder afgelopen maand naar een begrafenis geweest, een mede-fotograaf die Frank kent had ons uitgenodigd om naar de begrafenis te komen van een van zijn beste vrienden. Hij was midden op straat in de township waarin hij woonde voor de ogen van zijn vriendin neergeschoten, door een bende uit een andere buurt. De jongen was pas 21. Er waren honderden mensen op zijn begrafenis, en tot onze verbazing was het niet eens een heel droevige gebeurtenis. Natuurlijk was iedereen verdrietig, maar tijdens de kerkdienst zongen en dansten de mensen en werd er een Powerpoint presentatie van zijn leven gegeven. Na de twee uur durende dienst stapte iedereen bij elkaar in de auto (dan leer je nog eens mensen kennen, als je ineens een paar wildvreeme mensen op de achterbank hebt zitten!) en reden de auto’s in een stoet naar de begraafplaats (onder politiebegeleiding, want er reden serieus zeker honderd auto’s naar de begraafplaats). Op een begraafplaats in Zuid Afrika kan je ook goed zien wie er geld heeft en wie niet. Degenen met geld hebben niet alleen grafstenen, maar hele standbeelden, en liggen ook vooraan. Degenen die geen geld hebben, hebben kartonnen borden in plaats van een grafsteen en liggen achteraan. Wij moesten naar achteren, waardoor we tussen de graven moesten lopen, en ze liggen zo dicht tegen elkaar aan, dat je eigenlijk half over de graven loopt. Dat vond ik zo eng, ik was blij dat de zon scheen en dat het overdag was, anders was ik helemaal bang geweest dat er ineens een arm uit de grond zou komen en mijn enkel vast zou pakken (leuk, horrorfilms…). Bij het graf werd ook uitgebreid gebeden en gezongen (de pastoor stond op een grote zandhoop die ontstaan was door het graven van het graf en gaf leiding). Zijn vrienden, die allemaal dezelfde kleren droegen, lieten de kist zakken en groeven het gat dicht. Ondertussen was de graafmachine alweer bezig met het maken van nieuwe graven.
Na een begrafenis is het traditie om iedereen uit te nodigen bij de familie thuis om te eten. Omdat er honderden mensen waren, was de hele straat bezet en waren er kraampjes aanwezig met eten en drinken en iedereen lachte en praatte weer.
Ik was wel eerder op zo’n begrafenis geweest, maar het blijft toch heftig. Het is zo anders dan in Nederland, en door zo’n situatie besef je weer hoe makkelijk iemand leven wordt genomen hier in Zuid Afrika.

Verder hebben we de afgelopen maanden ook wat reisjes gemaakt. Zo zijn we naar de Limpopp province gegaan, vlakbij de grens met Botswana, naar Ellisras. Daar wordt momenteel de grootste steenkoolmijn van Zuid Afrika geopend, om het energietekort in Zuid Afrika te reduceren. Het is echt een waanzinnig groot project, dus daar moesten we bij zijn. We sliepen bij kennissen van mijn baas op een game farm, echt een prachtige omgeving. Helaas is die kennis ook een professioneel jager, waardoor in het jachtseizoen (dat is hier in de winter, dus nu is het gelukkig over) toeristen komen om een beest te schieten. Zijn hele huis hing dus vol met koppen aan de muur….wij zien ze liever in het wild! We hebben toen ook een night drive gedaan, dat was heel leuk, lekker ‘s avonds rondrijden en dieren spotten! In het begin zagen we alleen konijnen, maar later ook de grotere beesten (wildebeesten, springbokken, en natuurlijk konden de impala’s ook niet ontbreken).
Helaas is het ons niet gelukt om op de site te komen (je moet daar een permit voor hebben en dat kan dagen duren), maar het was wel heel leuk, en misschien lukt het over een paar weken!

Ook zijn we een halve week naar Kaapstad geweest, wat natuurlijk altijd leuk is! We hebben uiteraard op de Tafelberg gestaan (dit keer met de kabelbaan, ik ga het mezelf niet nog eens aandoen om te gaan klimmen!), en het was prachtig weer, dus we hadden een geweldig uitzicht, dat was heel gaaf! Ook hebben we een dagje Waterfront gedaan en het een en ander van het uitgaansleven gezien. En je gelooft het niet, maar we kwamen een meisje tegen uit Zimbabwe, en ze was gewoon een kop groter dan ik!! Zie de foto, ik lijk gewoon een klein meisje vergeleken met haar! Tijdens ons Kaapstadreisje zijn we ook nog naar Langebaan geweestt, een plaats aan de kust, ongeveer 100km ten noorden van Kaapstad. In Langebaan ligt de boot van mijn baas (zijn grote trots), dus daar moesten we ook nog even naar kijken. Nu hou ik niet zo van boten (herinnert iemand zich nog het Shark Dive verhaal….anders vertel ik het nog wel een keer, hoor ;) ), maar dit was wel heel gaaf!

Dus veel gezien de afgelopen twee maanden, en natuurlijk ook gewoon heel hard gewerkt. Het werken gaat nog steeds goed; Frank krijgt steeds meer aanvragen voor fotoshoots, en iedereen is gek op zijn werk. Facebook doet het hier heel goed, en de mensen die een fotoshoot hebben gedaan zetten hun foto’s op Facebook, wat weer nieuwe klanten oplevert (snowball-effect he!). Dat gaat dus prima!

Bij mij op het werk gaat het ook goed, ik leer veel en elke dag is weer anders, precies zoals ik het leuk vind! Ik krijg ook veel kansen en verantwoordelijkheid, het bedrijf heeft ontzettend veel vertrouwen in me, wat natuurlijk heel motiverend is. Ook maken we heel wat situaties mee die we in Nederland niet mee zouden maken. Zo kwam er bijvoorbeeld een man op kantoor die om een baan kwam vragen (en die heeft dan, heel schattig, zo’n wollen skimuts op, terwijl het 18 graden is!):
Ik: ‘Sorry, we haven’t got anything for you at the moment.’
Hij: ‘Okay, then just give me a sandwich.’
Haha, dat was een antwoord dat ik niet verwachtte! Ik had wel net geluncht, waarschijnlijk had hij dat wel gezien, maar helaas voor hem had ik alles al opgegeten…
En als we vijf mensen moeten plaatsen op een site, moeten we er altijd zeker tien brengen, want de helft met wie je hebt afgesproken komt niet opdagen, en de andere helft heeft valse certificaten en diploma’s!
En het komt ook vaak voor dat je afspraken niet doorgaan, meestal zijn ze het gewoon vergeten, soms heeft het een andere oorzaak. Zo ging vorige week een afspraak niet door omdat de man was neergeschoten. En als je dan geschokt reageert, zeggen ze: ‘Oh, maar hij is niet dood hoor. Volgende week is hij weer op kantoor.’

Nou, meer verhalen zullen we volgende week wel vertellen, wanneer we twee weekjes naar Nederland komen. We gaan namelijk de Mooiste Bruiloft van 2010 bijwonen!
En ik moet de Jong IMN-ers even leren bowlen! ;)
We komen vrijdag 27 augustus om 16.00 uur aan in Dusseldorf, dus we zien jullie allemaal heel snel weer!!

Foto’s zijn te zien op: http://www.mijnalbum.nl/Album=H4MXV3EY
(en als de link het niet doet, kopieren en plakken in de browser, en voila! En even naar beneden scrollen voor de nieuwste foto’s.) en natuurlijk ook op www.trimbosfotografie.nl

Verder zijn wij niet echt meer bereikbaar op onze Nederlandse nummers, maar op 0027-82-8952559 (Renate) en 0027-72-2286557 (Frank). In Nederland gebruiken we natuurlijk weer onze Nederlandse nummers.

Heel veel liefs en tot heel snel,

Frank en Renate

PS. Bedankt voor alle mailtjes, smsjes en de paprikachips! Het is altijd leuk om iets vanuit Nederland te horen!

PS2. @ Inge: er gaan hier geruchten dat er een klein, groen mannetje door Vanderbijlpark rondloopt, op zoek naar het Newscafe…ik geloofde het eerst niet, want Bizarro zat in Spanje, maar na jouw laatste bericht begin ik deze geruchen te geloven….;)